μελαντήριον

μελαντήριον, τὸ (Α)

κηλίδα, στίγμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μελαίνω + επίθημα -τήριον, μέσω ενός αμάρτυρου *μελαντήριος (πρβλ. πλυν-τήριον)].